Gospodarka kreatywna (blended-learning)

Gospodarka kreatywna stanowi połączenie między gospodarką "tradycyjną" a kulturą, technologią oraz ludzką kreatywnością. Znaczna część wartości dodanej wytwarzanej w jej ramach ma charakter niematerialny i podlega prawu własności intelektualnej, w szczególności prawu autorskiemu. Do gospodarki kreatywnej zalicza się przede wszystkim sektory kultury i kreatywne, takie jak sektor muzyczny, wydawniczy, filmowy, gier video, a także sztuki performatywne (np. spektakle teatralne i koncerty muzyczne oraz taniec), sztuki wizualne (malarstwo, rzeźba, grafika, również grafika komputerowa), oraz design, modę, fotografię, architekturę czy reklamę.

W trakcie zajęć poruszane będą takie zagadnienia jak kreatywność i innowacyjność, wpływ cyfryzacji na gospodarkę kreatywną, rynek pracy artystów i twórców jako przykład tzw. gig economy, modele biznesowe w sektorach kultury i kreatywnych. Będą analizowane również poszczególne sektory, np. muzyczny, wydawniczy, gier video czy mody, przede wszystkim w w

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z ważnym i bardzo intensywnie rozwijającym się obszarem współczesnej gospodarki, jakim jest gospodarka kreatywna. Jest to ta część gospodarki, której rozwój dokonuje się pod dominującym wpływem tej części kultury symbolicznej, której rdzeniem jest sztuka, lub też pod wpływem wiedzy artystyczno-literackiej. Wykorzystanie tej wiedzy odbywa się w oparciu o kompetencje kulturowe i prowadzi do powstawania nowych dóbr, które charakteryzują się relatywnie wysoką wartością kulturową, a także mają zdolność generowania wartości ekonomicznej (Stachowiak, 2017). Do gospodarki kreatywnej zalicza się przede wszystkim sektory kultury i kreatywne, takie jak sektor muzyczny, wydawniczy, filmowy, gier video, a także sztuki performatywne (np. spektakle teatralne i koncerty muzyczne oraz taniec), sztuki wizualne (malarstwo, rzeźba, grafika, również grafika komputerowa), oraz design, modę, fotografię, architekturę czy reklamę.

Według ostatnich dostępnych statystyk GUS na koniec 2018 r. w Polsce w przesiębiorstwach SKK pracowało 2,4% ogólnej liczby pracujących w przedsiębiorstwach niefinansowych, wytworzyły one wartość dodaną 1,33 % PKB. Dla porównania, podobną wartość dodaną wytworzyła branża turystyczna (1,3% PKB w 2018 r.). Poza tym są to jedyne sektory, które w czasie ostatniego kryzysu finansowego 2007-2009 wykazywały tendencję wzrostową. Stanowią więc niewątpliwie coraz bardziej liczącą się część gospodarki.

Literatura podstawowa:

1. Stachowiak, K., Gospodarka kreatywna i miechanizmy jej funkcjonowania: Perspektywa geograficzno-ekonomiczna (2017) Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. 2. Towse, R., Handke, C., (2014) Handbook of the digital creative economy. Cheltenham: Edward Elgar. 3. Howkins, J. (2013). The creative economy: How people make money from ideas. London: Penguin Books Ltd.

Literatura uzupełniająca:

1. Kasprzak, R. (2013). Przemysły kreatywne w Polsce: Uwarunkowania i perspektywy. Warszawa: Kamon Consulting. 2. Gwóźdź, A., & Abriszewski, K. (2010). Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury. 3. Fernandez-Pol, J. E., & Harvie, C. (2020). Understanding the creative economy and the future of employment. 4. O'Dair, M. (2019). Distributed Creativity: How Blockchain Technology will Transform the Creative Economy.

Kryteria oceniania:

egzamin tradycyjny-pisemny: 0.00%

egzamin testowy: 0.00%

egzamin ustny: 0.00%

kolokwium: 0.00%

referaty/eseje: 0.00%

ocena z ćwiczeń: 0.00%

inne: 30.00%

projekty: 40.00%

studia przypadków: 0.00%

prezentacje indywidualne lub grupowe: 30.00%

Gospodarka kreatywna stanowi połączenie między gospodarką "tradycyjną" a kulturą, technologią oraz ludzką kreatywnością. Znaczna część wartości dodanej wytwarzanej w jej ramach ma charakter niematerialny i podlega prawu własności intelektualnej, w szczególności prawu autorskiemu. Do gospodarki kreatywnej zalicza się przede wszystkim sektory kultury i kreatywne, takie jak sektor muzyczny, wydawniczy, filmowy, gier video, a także sztuki performatywne (np. spektakle teatralne i koncerty muzyczne oraz taniec), sztuki wizualne (malarstwo, rzeźba, grafika, również grafika komputerowa), oraz design, modę, fotografię, architekturę czy reklamę.

W trakcie zajęć poruszane będą takie zagadnienia jak kreatywność i innowacyjność, wpływ cyfryzacji na gospodarkę kreatywną, rynek pracy artystów i twórców jako przykład tzw. gig economy, modele biznesowe w sektorach kultury i kreatywnych. Będą analizowane również poszczególne sektory, np. muzyczny, wydawniczy, gier video czy mody, przede wszystkim w w

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z ważnym i bardzo intensywnie rozwijającym się obszarem współczesnej gospodarki, jakim jest gospodarka kreatywna. Jest to ta część gospodarki, której rozwój dokonuje się pod dominującym wpływem tej części kultury symbolicznej, której rdzeniem jest sztuka, lub też pod wpływem wiedzy artystyczno-literackiej. Wykorzystanie tej wiedzy odbywa się w oparciu o kompetencje kulturowe i prowadzi do powstawania nowych dóbr, które charakteryzują się relatywnie wysoką wartością kulturową, a także mają zdolność generowania wartości ekonomicznej (Stachowiak, 2017). Do gospodarki kreatywnej zalicza się przede wszystkim sektory kultury i kreatywne, takie jak sektor muzyczny, wydawniczy, filmowy, gier video, a także sztuki performatywne (np. spektakle teatralne i koncerty muzyczne oraz taniec), sztuki wizualne (malarstwo, rzeźba, grafika, również grafika komputerowa), oraz design, modę, fotografię, architekturę czy reklamę.

Według ostatnich dostępnych statystyk GUS na koniec 2018 r. w Polsce w przesiębiorstwach SKK pracowało 2,4% ogólnej liczby pracujących w przedsiębiorstwach niefinansowych, wytworzyły one wartość dodaną 1,33 % PKB. Dla porównania, podobną wartość dodaną wytworzyła branża turystyczna (1,3% PKB w 2018 r.). Poza tym są to jedyne sektory, które w czasie ostatniego kryzysu finansowego 2007-2009 wykazywały tendencję wzrostową. Stanowią więc niewątpliwie coraz bardziej liczącą się część gospodarki.

Literatura podstawowa:

1. Stachowiak, K., Gospodarka kreatywna i miechanizmy jej funkcjonowania: Perspektywa geograficzno-ekonomiczna (2017) Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. 2. Towse, R., Handke, C., (2014) Handbook of the digital creative economy. Cheltenham: Edward Elgar. 3. Howkins, J. (2013). The creative economy: How people make money from ideas. London: Penguin Books Ltd.

Literatura uzupełniająca:

1. Kasprzak, R. (2013). Przemysły kreatywne w Polsce: Uwarunkowania i perspektywy. Warszawa: Kamon Consulting. 2. Gwóźdź, A., & Abriszewski, K. (2010). Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury. 3. Fernandez-Pol, J. E., & Harvie, C. (2020). Understanding the creative economy and the future of employment. 4. O'Dair, M. (2019). Distributed Creativity: How Blockchain Technology will Transform the Creative Economy.

Kryteria oceniania:

egzamin tradycyjny-pisemny: 0.00%

egzamin testowy: 0.00%

egzamin ustny: 0.00%

kolokwium: 0.00%

referaty/eseje: 0.00%

ocena z ćwiczeń: 0.00%

inne: 30.00%

projekty: 40.00%

studia przypadków: 0.00%

prezentacje indywidualne lub grupowe: 30.00%

Gospodarka kreatywna stanowi połączenie między gospodarką "tradycyjną" a kulturą, technologią oraz ludzką kreatywnością. Znaczna część wartości dodanej wytwarzanej w jej ramach ma charakter niematerialny i podlega prawu własności intelektualnej, w szczególności prawu autorskiemu. Do gospodarki kreatywnej zalicza się przede wszystkim sektory kultury i kreatywne, takie jak sektor muzyczny, wydawniczy, filmowy, gier video, a także sztuki performatywne (np. spektakle teatralne i koncerty muzyczne oraz taniec), sztuki wizualne (malarstwo, rzeźba, grafika, również grafika komputerowa), oraz design, modę, fotografię, architekturę czy reklamę.

W trakcie zajęć poruszane będą takie zagadnienia jak kreatywność i innowacyjność, wpływ cyfryzacji na gospodarkę kreatywną, rynek pracy artystów i twórców jako przykład tzw. gig economy, modele biznesowe w sektorach kultury i kreatywnych. Będą analizowane również poszczególne sektory, np. muzyczny, wydawniczy, gier video czy mody, przede wszystkim w w

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z ważnym i bardzo intensywnie rozwijającym się obszarem współczesnej gospodarki, jakim jest gospodarka kreatywna. Jest to ta część gospodarki, której rozwój dokonuje się pod dominującym wpływem tej części kultury symbolicznej, której rdzeniem jest sztuka, lub też pod wpływem wiedzy artystyczno-literackiej. Wykorzystanie tej wiedzy odbywa się w oparciu o kompetencje kulturowe i prowadzi do powstawania nowych dóbr, które charakteryzują się relatywnie wysoką wartością kulturową, a także mają zdolność generowania wartości ekonomicznej (Stachowiak, 2017). Do gospodarki kreatywnej zalicza się przede wszystkim sektory kultury i kreatywne, takie jak sektor muzyczny, wydawniczy, filmowy, gier video, a także sztuki performatywne (np. spektakle teatralne i koncerty muzyczne oraz taniec), sztuki wizualne (malarstwo, rzeźba, grafika, również grafika komputerowa), oraz design, modę, fotografię, architekturę czy reklamę.

Według ostatnich dostępnych statystyk GUS na koniec 2018 r. w Polsce w przesiębiorstwach SKK pracowało 2,4% ogólnej liczby pracujących w przedsiębiorstwach niefinansowych, wytworzyły one wartość dodaną 1,33 % PKB. Dla porównania, podobną wartość dodaną wytworzyła branża turystyczna (1,3% PKB w 2018 r.). Poza tym są to jedyne sektory, które w czasie ostatniego kryzysu finansowego 2007-2009 wykazywały tendencję wzrostową. Stanowią więc niewątpliwie coraz bardziej liczącą się część gospodarki.

Literatura podstawowa:

1. Stachowiak, K., Gospodarka kreatywna i miechanizmy jej funkcjonowania: Perspektywa geograficzno-ekonomiczna (2017) Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. 2. Towse, R., Handke, C., (2014) Handbook of the digital creative economy. Cheltenham: Edward Elgar. 3. Howkins, J. (2013). The creative economy: How people make money from ideas. London: Penguin Books Ltd.

Literatura uzupełniająca:

1. Kasprzak, R. (2013). Przemysły kreatywne w Polsce: Uwarunkowania i perspektywy. Warszawa: Kamon Consulting. 2. Gwóźdź, A., & Abriszewski, K. (2010). Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury. 3. Fernandez-Pol, J. E., & Harvie, C. (2020). Understanding the creative economy and the future of employment. 4. O'Dair, M. (2019). Distributed Creativity: How Blockchain Technology will Transform the Creative Economy.

Kryteria oceniania:

egzamin tradycyjny-pisemny: 0.00%

egzamin testowy: 0.00%

egzamin ustny: 0.00%

kolokwium: 0.00%

referaty/eseje: 0.00%

ocena z ćwiczeń: 0.00%

inne: 30.00%

projekty: 40.00%

studia przypadków: 0.00%

prezentacje indywidualne lub grupowe: 30.00%

Gospodarka kreatywna stanowi połączenie między gospodarką "tradycyjną" a kulturą, technologią oraz ludzką kreatywnością. Znaczna część wartości dodanej wytwarzanej w jej ramach ma charakter niematerialny i podlega prawu własności intelektualnej, w szczególności prawu autorskiemu. Do gospodarki kreatywnej zalicza się przede wszystkim sektory kultury i kreatywne, takie jak sektor muzyczny, wydawniczy, filmowy, gier video, a także sztuki performatywne (np. spektakle teatralne i koncerty muzyczne oraz taniec), sztuki wizualne (malarstwo, rzeźba, grafika, również grafika komputerowa), oraz design, modę, fotografię, architekturę czy reklamę.

W trakcie zajęć poruszane będą takie zagadnienia jak kreatywność i innowacyjność, wpływ cyfryzacji na gospodarkę kreatywną, rynek pracy artystów i twórców jako przykład tzw. gig economy, modele biznesowe w sektorach kultury i kreatywnych. Będą analizowane również poszczególne sektory, np. muzyczny, wydawniczy, gier video czy mody, przede wszystkim w w

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z ważnym i bardzo intensywnie rozwijającym się obszarem współczesnej gospodarki, jakim jest gospodarka kreatywna. Jest to ta część gospodarki, której rozwój dokonuje się pod dominującym wpływem tej części kultury symbolicznej, której rdzeniem jest sztuka, lub też pod wpływem wiedzy artystyczno-literackiej. Wykorzystanie tej wiedzy odbywa się w oparciu o kompetencje kulturowe i prowadzi do powstawania nowych dóbr, które charakteryzują się relatywnie wysoką wartością kulturową, a także mają zdolność generowania wartości ekonomicznej (Stachowiak, 2017). Do gospodarki kreatywnej zalicza się przede wszystkim sektory kultury i kreatywne, takie jak sektor muzyczny, wydawniczy, filmowy, gier video, a także sztuki performatywne (np. spektakle teatralne i koncerty muzyczne oraz taniec), sztuki wizualne (malarstwo, rzeźba, grafika, również grafika komputerowa), oraz design, modę, fotografię, architekturę czy reklamę.

Według ostatnich dostępnych statystyk GUS na koniec 2018 r. w Polsce w przesiębiorstwach SKK pracowało 2,4% ogólnej liczby pracujących w przedsiębiorstwach niefinansowych, wytworzyły one wartość dodaną 1,33 % PKB. Dla porównania, podobną wartość dodaną wytworzyła branża turystyczna (1,3% PKB w 2018 r.). Poza tym są to jedyne sektory, które w czasie ostatniego kryzysu finansowego 2007-2009 wykazywały tendencję wzrostową. Stanowią więc niewątpliwie coraz bardziej liczącą się część gospodarki.

Literatura podstawowa:

1. Stachowiak, K., Gospodarka kreatywna i miechanizmy jej funkcjonowania: Perspektywa geograficzno-ekonomiczna (2017) Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. 2. Towse, R., Handke, C., (2014) Handbook of the digital creative economy. Cheltenham: Edward Elgar. 3. Howkins, J. (2013). The creative economy: How people make money from ideas. London: Penguin Books Ltd.

Literatura uzupełniająca:

1. Kasprzak, R. (2013). Przemysły kreatywne w Polsce: Uwarunkowania i perspektywy. Warszawa: Kamon Consulting. 2. Gwóźdź, A., & Abriszewski, K. (2010). Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury. 3. Fernandez-Pol, J. E., & Harvie, C. (2020). Understanding the creative economy and the future of employment. 4. O'Dair, M. (2019). Distributed Creativity: How Blockchain Technology will Transform the Creative Economy.

Kryteria oceniania:

egzamin tradycyjny-pisemny: 0.00%

egzamin testowy: 0.00%

egzamin ustny: 0.00%

kolokwium: 0.00%

referaty/eseje: 0.00%

ocena z ćwiczeń: 0.00%

inne: 30.00%

projekty: 40.00%

studia przypadków: 0.00%

prezentacje indywidualne lub grupowe: 30.00%