Szkoła Główna Handlowa w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Ekonomia szczęścia i dobrobytu

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 130810-P
Kod Erasmus / ISCED: 14.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0311) Ekonomia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Ekonomia szczęścia i dobrobytu
Jednostka: Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 3.00 (zmienne w czasie) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Efekty uczenia się:

Wiedza:

Student ma wiedzę z zakresu podstaw ekonomii szczęścia i dobrobytu.

Student ma wiedzę na temat praktycznych aspektów ekonomii szczęścia i dobrobytu w kształtowaniu polityki społeczno-gospodarczej.

Student ma wiedzę dotyczącą porównawczych danych empirycznych i wniosków co do poziomu dobrobytu i poczucia szczęścia państw i miast.

Umiejętności:

Student potrafi przedstawić podstawowe zagadnienia związane z ekonomią szczęścia i dobrobytu.

Student potrafi sformułować opinie dotyczące praktycznych aspektów ekonomii szczęścia i dobrobytu w kształtowaniu polityki społeczno-gospodarczej.

Student potrafi sformułować wnioski odnośnie poziomu dobrobytu i poczucia szczęścia poszczególnych państw i miast.

Kompetencje społeczne:

Student jest otwarty na rozwijanie i systematyzowanie swojego zrozumienia złożonych zagadnień społeczno-ekonomicznych.

Student jest zdolny wykorzystywać podstawy teoretyczne ekonomii szczęścia i dobrobytu do udziału w dyskusjach na różnorodne tematy ekonomiczno-społeczne.

Zajęcia w cyklu "Preferencje - Semestr letni 2024/25" (jeszcze nie rozpoczęty)

Okres: 2025-02-15 - 2025-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Zajęcia prowadzącego więcej informacji
Koordynatorzy: (brak danych)
Prowadzący grup: Tomasz Wiśniewski
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Ocena
Zajęcia prowadzącego - Ocena

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2024/25" (jeszcze nie rozpoczęty)

Okres: 2025-02-15 - 2025-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: (brak danych)
Prowadzący grup: (brak danych)
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Ocena
Wykład - Ocena
Skrócony opis:

Tematyka zajęć koncentruje się na ekonomii dobrobytu oraz jej związkach z tzw. ekonomią szczęścia. Zajęcia w pierwszej części stanowią teoretyczne wprowadzenie do podstaw ekonomii dobrobytu i ekonomii szczęścia. W drugiej natomiast poruszają następujące aspekty o charakterze praktycznym:

1) problematyka pomiaru dobrobytu i poczucia szczęścia (szczęśliwości) społeczeństw;

2) porównanie dobrobytu i poczucia szczęścia na poziomie państw i miast w oparciu o dane empiryczne;

3) dochodowe i niedochodowe determinanty dobrobytu i poczucia szczęścia;

4) znaczenie ekonomii szczęścia i dobrobytu w kształtowaniu polityki społeczno-gospodarczej;

5) potencjalne przyszłe kierunki rozwoju ekonomii szczęścia w kontekście ekonomii dobrobytu.

Pełny opis:

Celem przedmiotu jest wprowadzenie do ekonomii dobrobytu oraz jej związków z koncepcją szczęścia, tworząc płaszczyznę do dyskusji nad ekonomią szczęścia. Oprócz dostarczenia podstaw teoretycznych, zajęcia oferują również praktyczne spojrzenie na ekonomiczno-społeczną problematykę szczęścia i dobrobytu oraz próby ich pomiaru i wykorzystania w polityce społeczno-gospodarczej.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Easterlin, R.A., Hinte, H., Zimmermann, K.F. (2016), Happiness, Growth, and the Life Cycle, Oxford University Press (rozdziały 2, 4);

Frijters, P., Krekel, C. (2021), A Handbook for Wellbeing Policy-Making. History, Theory, Measurement, Implementation, and Examples, Oxford University Press (w szczególności rozdział 2);

Graham, C. (2005), The Economics of Happiness, "World Economics", 6(3), pp. 41-55;

Helliwell, J.F., Layard, R., Sachs, J., De Neve, J-M (Eds.). (2020), World Happiness Report 2020, Sustainable Development Solutions Network, New York (rozdziały 2-3, 7);

Johansson, P. (1991), An Introduction to Modern Welfare Economics, Cambridge University Press (rozdziały 1-4);

Sieroń, A. (2020), Ekonomia szczęścia, "Obserwator Finansowy", 4(2020).

Literatura uzupełniająca:

Adler, M. D., Fleurbaey, M. (2016), The Oxford Handbook of Well-Being and Public Policy, Oxford University Press, Oxford;

Clark, A. E., Fleche, S., Layard, R., Powdthavee, N., Ward, G. (2018), The Origins of Happiness: The Science of Well-Being Over the Life Course, Princeton University Press;

Dutta, B. (1994), Welfare Economics, Oxford University Press, Oxford;

Fleurbaey, M., Blanchet, D. (2014), Beyond GDP: Measuring Welfare and Assessing Sustainability, Oxford University Press, Oxford.

Layard, R. (2005), Happiness: Lessons from a New Science, Penguin Press, New York;

Kenny, C., Kenny, A. (2011), Life, Liberty, and the Pursuit of Utility: Happiness in Philosophical and Economic Thought, Imprint Academic (Andrews UK Ltd. Digital Edition), Exeter.

Pareto, V. (2014), Manual of Political Economy, (Eds.) Montesano, A., Zanni, A., Bruni, L., Chipman, J. S., McLure, M., Oxford University Press, Oxford.

Pigou, A. C. (1920), The Economics of Welfare, Macmillan and Co. Limited, London.

Publikacje własne:

Tomasz Wiśniewski, Should income be taken for granted as a sole driver of welfare? Bayesian insight on the relevance of non-income drivers of welfare, W: International Journal of Management and Economics,2018

Uwagi:

Kryteria oceniania:

egzamin tradycyjny-pisemny: 0.00%

egzamin testowy: 0.00%

egzamin ustny: 0.00%

kolokwium: 0.00%

referaty/eseje: 100.00%

ocena z ćwiczeń: 0.00%

inne: 0.00%

projekty: 0.00%

studia przypadków: 0.00%

prezentacje indywidualne lub grupowe: 0.00%

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/25" (w trakcie)

Okres: 2024-10-01 - 2025-02-14
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: (brak danych)
Prowadzący grup: (brak danych)
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Ocena
Wykład - Ocena
Skrócony opis:

Tematyka zajęć koncentruje się na ekonomii dobrobytu oraz jej związkach z tzw. ekonomią szczęścia. Zajęcia w pierwszej części stanowią teoretyczne wprowadzenie do podstaw ekonomii dobrobytu i ekonomii szczęścia. W drugiej natomiast poruszają następujące aspekty o charakterze praktycznym:

1) problematyka pomiaru dobrobytu i poczucia szczęścia (szczęśliwości) społeczeństw;

2) porównanie dobrobytu i poczucia szczęścia na poziomie państw i miast w oparciu o dane empiryczne;

3) dochodowe i niedochodowe determinanty dobrobytu i poczucia szczęścia;

4) znaczenie ekonomii szczęścia i dobrobytu w kształtowaniu polityki społeczno-gospodarczej;

5) potencjalne przyszłe kierunki rozwoju ekonomii szczęścia w kontekście ekonomii dobrobytu.

Pełny opis:

Celem przedmiotu jest wprowadzenie do ekonomii dobrobytu oraz jej związków z koncepcją szczęścia, tworząc płaszczyznę do dyskusji nad ekonomią szczęścia. Oprócz dostarczenia podstaw teoretycznych, zajęcia oferują również praktyczne spojrzenie na ekonomiczno-społeczną problematykę szczęścia i dobrobytu oraz próby ich pomiaru i wykorzystania w polityce społeczno-gospodarczej.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Easterlin, R.A., Hinte, H., Zimmermann, K.F. (2016), Happiness, Growth, and the Life Cycle, Oxford University Press (rozdziały 2, 4);

Frijters, P., Krekel, C. (2021), A Handbook for Wellbeing Policy-Making. History, Theory, Measurement, Implementation, and Examples, Oxford University Press (w szczególności rozdział 2);

Graham, C. (2005), The Economics of Happiness, "World Economics", 6(3), pp. 41-55;

Helliwell, J.F., Layard, R., Sachs, J., De Neve, J-M (Eds.). (2020), World Happiness Report 2020, Sustainable Development Solutions Network, New York (rozdziały 2-3, 7);

Johansson, P. (1991), An Introduction to Modern Welfare Economics, Cambridge University Press (rozdziały 1-4);

Sieroń, A. (2020), Ekonomia szczęścia, "Obserwator Finansowy", 4(2020).

Literatura uzupełniająca:

Adler, M. D., Fleurbaey, M. (2016), The Oxford Handbook of Well-Being and Public Policy, Oxford University Press, Oxford;

Clark, A. E., Fleche, S., Layard, R., Powdthavee, N., Ward, G. (2018), The Origins of Happiness: The Science of Well-Being Over the Life Course, Princeton University Press;

Dutta, B. (1994), Welfare Economics, Oxford University Press, Oxford;

Fleurbaey, M., Blanchet, D. (2014), Beyond GDP: Measuring Welfare and Assessing Sustainability, Oxford University Press, Oxford.

Layard, R. (2005), Happiness: Lessons from a New Science, Penguin Press, New York;

Kenny, C., Kenny, A. (2011), Life, Liberty, and the Pursuit of Utility: Happiness in Philosophical and Economic Thought, Imprint Academic (Andrews UK Ltd. Digital Edition), Exeter.

Pareto, V. (2014), Manual of Political Economy, (Eds.) Montesano, A., Zanni, A., Bruni, L., Chipman, J. S., McLure, M., Oxford University Press, Oxford.

Pigou, A. C. (1920), The Economics of Welfare, Macmillan and Co. Limited, London.

Publikacje własne:

Tomasz Wiśniewski, Should income be taken for granted as a sole driver of welfare? Bayesian insight on the relevance of non-income drivers of welfare, W: International Journal of Management and Economics,2018

Uwagi:

Kryteria oceniania:

egzamin tradycyjny-pisemny: 0.00%

egzamin testowy: 0.00%

egzamin ustny: 0.00%

kolokwium: 0.00%

referaty/eseje: 100.00%

ocena z ćwiczeń: 0.00%

inne: 0.00%

projekty: 0.00%

studia przypadków: 0.00%

prezentacje indywidualne lub grupowe: 0.00%

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (zakończony)

Okres: 2024-02-24 - 2024-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: (brak danych)
Prowadzący grup: (brak danych)
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Ocena
Wykład - Ocena
Skrócony opis:

Tematyka zajęć koncentruje się na ekonomii dobrobytu oraz jej związkach z tzw. ekonomią szczęścia. Zajęcia w pierwszej części stanowią teoretyczne wprowadzenie do podstaw ekonomii dobrobytu i ekonomii szczęścia. W drugiej natomiast poruszają następujące aspekty o charakterze praktycznym:

1) problematyka pomiaru dobrobytu i poczucia szczęścia (szczęśliwości) społeczeństw;

2) porównanie dobrobytu i poczucia szczęścia na poziomie państw i miast w oparciu o dane empiryczne;

3) dochodowe i niedochodowe determinanty dobrobytu i poczucia szczęścia;

4) znaczenie ekonomii szczęścia i dobrobytu w kształtowaniu polityki społeczno-gospodarczej;

5) potencjalne przyszłe kierunki rozwoju ekonomii szczęścia w kontekście ekonomii dobrobytu.

Pełny opis:

Celem przedmiotu jest wprowadzenie do ekonomii dobrobytu oraz jej związków z koncepcją szczęścia, tworząc płaszczyznę do dyskusji nad ekonomią szczęścia. Oprócz dostarczenia podstaw teoretycznych, zajęcia oferują również praktyczne spojrzenie na ekonomiczno-społeczną problematykę szczęścia i dobrobytu oraz próby ich pomiaru i wykorzystania w polityce społeczno-gospodarczej.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Easterlin, R.A., Hinte, H., Zimmermann, K.F. (2016), Happiness, Growth, and the Life Cycle, Oxford University Press (rozdziały 2, 4);

Frijters, P., Krekel, C. (2021), A Handbook for Wellbeing Policy-Making. History, Theory, Measurement, Implementation, and Examples, Oxford University Press (w szczególności rozdział 2);

Graham, C. (2005), The Economics of Happiness, "World Economics", 6(3), pp. 41-55;

Helliwell, J.F., Layard, R., Sachs, J., De Neve, J-M (Eds.). (2020), World Happiness Report 2020, Sustainable Development Solutions Network, New York (rozdziały 2-3, 7);

Johansson, P. (1991), An Introduction to Modern Welfare Economics, Cambridge University Press (rozdziały 1-4);

Sieroń, A. (2020), Ekonomia szczęścia, "Obserwator Finansowy", 4(2020).

Literatura uzupełniająca:

Adler, M. D., Fleurbaey, M. (2016), The Oxford Handbook of Well-Being and Public Policy, Oxford University Press, Oxford;

Clark, A. E., Fleche, S., Layard, R., Powdthavee, N., Ward, G. (2018), The Origins of Happiness: The Science of Well-Being Over the Life Course, Princeton University Press;

Dutta, B. (1994), Welfare Economics, Oxford University Press, Oxford;

Fleurbaey, M., Blanchet, D. (2014), Beyond GDP: Measuring Welfare and Assessing Sustainability, Oxford University Press, Oxford.

Layard, R. (2005), Happiness: Lessons from a New Science, Penguin Press, New York;

Kenny, C., Kenny, A. (2011), Life, Liberty, and the Pursuit of Utility: Happiness in Philosophical and Economic Thought, Imprint Academic (Andrews UK Ltd. Digital Edition), Exeter.

Pareto, V. (2014), Manual of Political Economy, (Eds.) Montesano, A., Zanni, A., Bruni, L., Chipman, J. S., McLure, M., Oxford University Press, Oxford.

Pigou, A. C. (1920), The Economics of Welfare, Macmillan and Co. Limited, London.

Publikacje własne:

Tomasz Wiśniewski, Should income be taken for granted as a sole driver of welfare? Bayesian insight on the relevance of non-income drivers of welfare, W: International Journal of Management and Economics,2018 Doświadczenie zawodowe lub doświadczenie dydaktyczne: Wiśniewski, T.P. (2020), Rozprawa doktorska: "Propozycja modelu pomiaru dobrobytu w państwach OECD".

Uwagi:

Kryteria oceniania:

egzamin tradycyjny-pisemny: 0.00%

egzamin testowy: 0.00%

egzamin ustny: 0.00%

kolokwium: 0.00%

referaty/eseje: 100.00%

ocena z ćwiczeń: 0.00%

inne: 0.00%

projekty: 0.00%

studia przypadków: 0.00%

prezentacje indywidualne lub grupowe: 0.00%

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-02-23
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: (brak danych)
Prowadzący grup: (brak danych)
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Ocena
Wykład - Ocena
Skrócony opis:

Tematyka zajęć koncentruje się na ekonomii dobrobytu oraz jej związkach z tzw. ekonomią szczęścia. Zajęcia w pierwszej części stanowią teoretyczne wprowadzenie do podstaw ekonomii dobrobytu i ekonomii szczęścia. W drugiej natomiast poruszają następujące aspekty o charakterze praktycznym:

1) problematyka pomiaru dobrobytu i poczucia szczęścia (szczęśliwości) społeczeństw;

2) porównanie dobrobytu i poczucia szczęścia na poziomie państw i miast w oparciu o dane empiryczne;

3) dochodowe i niedochodowe determinanty dobrobytu i poczucia szczęścia;

4) znaczenie ekonomii szczęścia i dobrobytu w kształtowaniu polityki społeczno-gospodarczej;

5) potencjalne przyszłe kierunki rozwoju ekonomii szczęścia w kontekście ekonomii dobrobytu.

Pełny opis:

Celem przedmiotu jest wprowadzenie do ekonomii dobrobytu oraz jej związków z koncepcją szczęścia, tworząc płaszczyznę do dyskusji nad ekonomią szczęścia. Oprócz dostarczenia podstaw teoretycznych, zajęcia oferują również praktyczne spojrzenie na ekonomiczno-społeczną problematykę szczęścia i dobrobytu oraz próby ich pomiaru i wykorzystania w polityce społeczno-gospodarczej.

Literatura:

Literatura podstawowa:

Easterlin, R.A., Hinte, H., Zimmermann, K.F. (2016), Happiness, Growth, and the Life Cycle, Oxford University Press (rozdziały 2, 4);

Frijters, P., Krekel, C. (2021), A Handbook for Wellbeing Policy-Making. History, Theory, Measurement, Implementation, and Examples, Oxford University Press (w szczególności rozdział 2);

Graham, C. (2005), The Economics of Happiness, "World Economics", 6(3), pp. 41-55;

Helliwell, J.F., Layard, R., Sachs, J., De Neve, J-M (Eds.). (2020), World Happiness Report 2020, Sustainable Development Solutions Network, New York (rozdziały 2-3, 7);

Johansson, P. (1991), An Introduction to Modern Welfare Economics, Cambridge University Press (rozdziały 1-4);

Sieroń, A. (2020), Ekonomia szczęścia, "Obserwator Finansowy", 4(2020).

Literatura uzupełniająca:

Adler, M. D., Fleurbaey, M. (2016), The Oxford Handbook of Well-Being and Public Policy, Oxford University Press, Oxford;

Clark, A. E., Fleche, S., Layard, R., Powdthavee, N., Ward, G. (2018), The Origins of Happiness: The Science of Well-Being Over the Life Course, Princeton University Press;

Dutta, B. (1994), Welfare Economics, Oxford University Press, Oxford;

Fleurbaey, M., Blanchet, D. (2014), Beyond GDP: Measuring Welfare and Assessing Sustainability, Oxford University Press, Oxford.

Layard, R. (2005), Happiness: Lessons from a New Science, Penguin Press, New York;

Kenny, C., Kenny, A. (2011), Life, Liberty, and the Pursuit of Utility: Happiness in Philosophical and Economic Thought, Imprint Academic (Andrews UK Ltd. Digital Edition), Exeter.

Pareto, V. (2014), Manual of Political Economy, (Eds.) Montesano, A., Zanni, A., Bruni, L., Chipman, J. S., McLure, M., Oxford University Press, Oxford.

Pigou, A. C. (1920), The Economics of Welfare, Macmillan and Co. Limited, London.

Publikacje własne:

Tomasz Wiśniewski, Should income be taken for granted as a sole driver of welfare? Bayesian insight on the relevance of non-income drivers of welfare, W: International Journal of Management and Economics,2018 Doświadczenie zawodowe lub doświadczenie dydaktyczne: Wiśniewski, T.P. (2020), Rozprawa doktorska: "Propozycja modelu pomiaru dobrobytu w państwach OECD".

Uwagi:

Kryteria oceniania:

egzamin tradycyjny-pisemny: 0.00%

egzamin testowy: 0.00%

egzamin ustny: 0.00%

kolokwium: 0.00%

referaty/eseje: 100.00%

ocena z ćwiczeń: 0.00%

inne: 0.00%

projekty: 0.00%

studia przypadków: 0.00%

prezentacje indywidualne lub grupowe: 0.00%

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Szkoła Główna Handlowa w Warszawie.
al. Niepodległości 162
02-554 Warszawa
tel: +48 22 564 60 00 http://www.sgh.waw.pl/
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.0.0